24/05/2014
Το όνομά μου προέρχεται από τη λατινική λέξη Constantinus < constans που σημαίνει ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο βέβαιος. Την Τετάρτη 21 Μαΐου στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης στην Αγυιά Πατρών, στο κήρυγμα του Μητροπολίτη Πατρών ακούστηκε πολλές φορές η λέξη σταθερότητα, η οποία συνδέθηκε με το όνομα του Αγίου Κωνσταντίνου, τιμώντας τη μνήμη του. Η σταθερότητα τονίστηκε τόσο πολύ που θεωρώ αδύνατον να μην έχει χαραχθεί στο μυαλό των παρευρισκόμενων.
Δεν θυμάμαι άλλη φορά, ανήμερα της γιορτής μου να ακούσω αντίστοιχο κάλεσμα προς τους πιστούς. Κάλεσμα προς τη σταθερότητα (εννοείται στην Πίστη, στο Ευαγγέλιο κ.λπ.). Όμως, δεν μπορούσα να μην συνδέσω τη συγκεκριμένη λέξη με την Κυβέρνηση, δεδομένου ότι όλον αυτόν τον καιρό βγαίνει από τα χείλη της, καθώς πρόκειται για την αγαπημένη της λέξη.
Από την άλλη, μπορεί να μην θυμάμαι αντίστοιχο Λόγο, επειδή παλιότερα δεν ξεστομίζονταν ταυτόχρονα η λέξη αυτή από τα πιο ασταθή ανθρωποειδή, των οποίων η μόνη σταθερά που έχουν σχετίζεται με την προσκόλληση στο χρήμα, την εξουσία και τον εγωισμό. Επομένως θα μου πείτε, όποιος έχει τη μύγα… μυγιάζεται. Δηλαδή, με ενοχλεί η Κυβέρνηση κι εγώ ρίχνω ευθύνες στον Μητροπολίτη! Ακριβώς.
Γιατί η λέξη αυτή «παίζει» πολύ από τα κυβερνητικά στελέχη και τα παπαγαλάκια τους, εκβιάζοντας εμμέσως ότι θα έρθει η καταστροφή του κόσμου, αν καταψηφιστούν στις Ευρωεκλογές. Δεν την λες, λοιπόν, αυτή τη λέξη 4 μέρες πριν τις εκλογές σε μία κατάμεστη Εκκλησία. Ειδικά σε εκείνο το σημείο όπου έγινε αναφορά στην πολιτική (!) δίνοντας ένα αμφίβολο μήνυμα. Έτσι το αντιλήφθηκα εγώ. Διότι ο Μητροπολίτης αναφέρθηκε στο γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει σταθερότητα στην πολιτική (όπως όταν ειπώθηκε ότι οι πολιτικοί πρέπει να βαδίζουν με το Ευαγγέλιο), και εφόσον έγινε αναφορά στην πολιτική, γιατί δεν είπε ότι η λέξη σταθερότητα χρησιμοποιείται λάθος από την Κυβέρνηση, η οποία το μόνο που έχει στο μυαλό της είναι η δική της επιβίωση και όχι των πολιτών; Ίσως για να μην φαίνεται (αλήθεια;) ότι υποδεικνύει, ίσως επειδή θεωρεί (αλήθεια;) ότι όλοι όσοι τον άκουγαν αντιλαμβάνονται την πραγματική όψη όσων συμβαίνουν και δεν παραπλανιούνται, ίσως γιατί δεν πιστεύει (αλήθεια;) ότι υπάρχει κόσμος που ψηφίζει δολοφόνους ναζί και κουστουμαρισμένους ακροδεξιούς.
Δεν θα έγραφα ένα άρθρο για τη σταθερότητα λίγο πριν τις εκλογές, με αφορμή την ετυμολογία του ονόματός μου, παρά μόνο αν ήθελα να καταδικάσω τον επικοινωνιακό (και καθόλου αληθινό) τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η λέξη. Γιατί σταθερός είναι αυτός που δεν μετακινείται, που διατηρεί τη θέση του αμετάβλητη, που εμμένει στην αρχική του τοποθέτηση. Ποιος είναι λοιπόν σταθερός; Ο Σαμαράς με «σταθερά βήματα μπροστά»; Αν υποθέσουμε ότι είναι σταθερός λέει ψέματα, γιατί άλλα έλεγε πριν τις εκλογές του 2012 και άλλα έπραξε. Αν υποθέσουμε ότι λέει αλήθεια τότε θα παραμείνει σταθερός και αμετάβλητος στη μνημονιακή του θέση.
Μία μέρα έμεινε ακόμα για να τιμωρήσουμε σταθερά και αποφασιστικά τα Σαμαροβενιζελοφασιστοαπολιτίκ ανδρείκελα που έχουν το θράσος να μιλούν για τη σωτηρία της χώρας. Αμήν.
Δημοσιεύθηκε στο independent.gr